ഉസലം പെട്ടിയിലെ അമ്മമാർ..

ARTICLE OF THE MONTH

Award winning article by Mahitha Bhaskaran

തേനിയില്‍ നിന്നും ശരവണന്‍ മല്ലികയെ താലികെട്ടി ഉശിലംപെട്ടിക്ക് കൊണ്ടുവന്നതില്‍ പിന്നെ ഉശിലംപെട്ടിക്കപ്പുറത്തേക്ക് മല്ലിപോയിട്ടില്ല. അവളുടെലോകം ആ കയറ്റുകട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന മാമിയാരും തെരുവില്‍ നിന്നും അടിച്ചുകേറുന്ന മലിനഗന്ധവും ആയിമാറി രണ്ടു വർഷത്തിലേറെയായി…

മടുപ്പിക്കുന്ന ചേരീ ഗന്ധം വലയം ചെയ്യുന്ന ശരവണന്റെ കൂരയുടെ അകമുറിയിൽ കടുത്ത പുക മണം നിറഞ്ഞിരിക്കും. അതിനെ മറികടക്കുന്നത് ശരവണൻ ‍കൊണ്ടു വരുന്ന പൂക്കൂടകളാണ്..

ചൂടികട്ടിലില്‍ പൂക്കാത്തമൊട്ടുകള്‍ ചാക്കിലാക്കിയത് ചൊരിഞ്ഞു ശരവണന്‍ പോകുമ്പോള്‍ അകംനിറയുന്ന പ്രസന്നതയുടെ മണം ശ്വസിച്ചങ്ങിനെ മല്ലിക വാഴനാരില്‍ വിരല്‍ചുറ്റി മാമിയാരുടെ കഥകേള്‍ക്കും..

ആണ്ടാള്‍….. ഒരു ജന്മം മുഴുവനും മകനായി ചേരിയില്‍ യുദ്ധംവെട്ടി യൗവ്വനം കത്തിച്ചു തീര്‍ത്ത ത്യാഗശാലിയായ അമ്മയാണവര്‍.
.
മാമിയാര്‍ക്ക് ഒരേയൊരു പയ്യനാണ് ശരവണന്‍..

“ഏന്‍ പുള്ള” എന്നവര്‍ തീര്‍ത്തു പറയാറില്ല അപ്പോളേക്കും വാത്സല്യമോ… തീരാത്ത സ്നേഹകൊതിയോ അവരുടെ ചങ്കില്‍ തുടികൊട്ടും.. അടര്‍ന്നുപോയ പല്ലിടയില്‍ നിന്നും ഹൃദയത്തെ ചുമന്നൊരു ആഹ്ലാദം അവരില്‍നിന്നും കുതിച്ചെത്തും..

“അടിയെ……… മല്ലി… അവനു കൊഞ്ചം ആത്തുസൂപ്പ്പണ്ണികൊടടി…. പുള്ള വല്ലാതെ പരവശം ആയിരുക്ക്” എന്നവര്‍ ഇടയ്ക്കിടെപറയും…..

മല്ലി കയറ്റുകട്ടിലിലേക്ക് നോക്കി…. ആണ്ടാള്‍ ഒരുമാസത്തില്‍ ഏറെയായി പരവശയാണ്. രോഗാതുരമായ വാര്‍ദ്ധക്യം അവരെ അല്‍പ്പാല്‍പ്പമായി കീഴടക്കികൊണ്ടിരുന്നു. അവരിപ്പോള്‍ പഴയപോലെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു ഊര്‍ജ്ജ്വസ്വലതയോടെ തമിള്‍വാക്ധോരണി ഉതിര്‍ത്തു പൂകെട്ടാറില്ല.

അവരുടെ കട്ടിലിലെ മുഷിഞ്ഞു ഈറന്‍ മണമുതിര്‍ക്കുന്ന കറുത്ത കരിമ്പടവിരിയില്‍ സദാ ചുരുണ്ടുകൂടി കിടക്കും. പീള കെട്ടി തോർന്ന മിഴികൾ ഇടക്കിടെ തുറന്ന് “അവൻ സാപ്പിട്ടാച്ചാ” എന്ന് പ്രസന്നത നഷ്ടപ്പെട്ട സ്വരത്താൽ ചോദിക്കും…

മല്ലിക പൂവുകൾ തിടുക്കത്തോടെ മുടിച്ചു കെട്ടി ഉണ്ടയാക്കി കൂടയിലെ നനഞ്ഞ തുണിയിൽ വെച്ചു താമര ഇല കൊണ്ടു് മൂടി വെച്ചു….

ആണ്ടാൾ വയ്യായ്കയുടെ ആവലാതിയിൽ ചൂടിക്കയറുമെടഞ്ഞ കട്ടിലിൽ ചുരുണ്ടു കിടന്നവളോട് “ചുടു തണ്ണി” എന്ന് എപ്പോളും ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു…

“അത്തെ… കൊഞ്ചം സാദം എടുക്കട്ടമ്മാ…. കരിവാട് കറി വെച്ചിരിക്ക്”
“വേണ്ടമ്മാ… ചുടു തണ്ണി പോതും..”

അന്ന് പൂക്കച്ചവടം കഴിഞ്ഞെത്തിയ ശരവണനോടവൾ ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞു – “അത്ത ഒന്നുമേ സാപ്പിടാത്…. നമ്മുക്ക് ഒരു നല്ല ഡോക്ടറെ കാട്ടാൻ കൊണ്ടു പോണം”

“ഉം”

അങ്ങിനെയാണ് സൈക്കിൾ റിക്ഷ ഓട്ടുന്ന മുനിയാണ്ടിയെ കൂട്ടി അത്തയെ ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചത്…

പരിശോധന കഴിഞ്ഞു ഡോക്ടർ ശരവണനെ വിളിച്ചു രോഗവിവരം പറഞ്ഞു മരുന്നു കുറിച്ചു കൊടുത്തു…

ഡോക്ടറെ കണ്ടിട്ട് വീട്ടിൽ വന്നതിനു് ശേഷമാണ് ശരവണൻ വെറുതെ പൊട്ടിത്തെറിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്… അയാൾ വെപ്രാളപ്പെട്ട് ഉച്ചത്തിൽ നിലത്ത് ചവിട്ടുകയും, കൂടുതൽ ബീഡി വലിക്കുകയും ചെയ്തു… ഭക്ഷണത്തിനു മുന്നിൽ മല്ലിയെ കയർക്കുകയും വാതിൽ ഉച്ചത്തിൽ വലിച്ചടക്കുകയും ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി….

ചിലപ്പോൾ ചേരിയുടെ തെക്കുവശത്ത് ചെന്നിരുന്നു ഗാഢമായി ചിന്തിക്കുകയും വിരൽ തമ്മിൽ പിണച്ച് ചിന്താധീനൻ ആകുകയും ചെയ്തു…

“എന്നാച്ച്?” മല്ലി പലപ്പോഴും ചോദിച്ച ചോദ്യങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ശ്വാസം പോലെ അലിഞ്ഞു പോയി..

അവിടെ പൂക്കൂടകൾ നിറയുകയും പൂമാലകൾ ചുരുട്ടിക്കെട്ടുകയും ചെയ്യുന്ന ജോലിയുമായി മല്ലി തിരക്കിലേക്ക് ആഴ്ന്നുപോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു…..

ആണ്ടാൾ കണ്ണുകളടച്ചു കിടക്കയിൽ കിടന്നു വിളിച്ചു… – “എടീ.. മല്ലീ…. പുള്ളയെങ്കെ?”

മാമിയാരുടെ ശബ്ദമിപ്പോൾ സ്പഷ്ടമാകാതെ ഈയൊരു വാക്കിൽ മാത്രമൊതുങ്ങി നിന്നു തുടങ്ങി.

കയറ്റു കട്ടിലിലെ വിരിപ്പുകൾ പലവട്ടം മൂത്രം നനഞ്ഞു.. ചെറിയ ഞരക്കത്തിലും അവർ മകന്റെ സാമീപ്യമറിഞ്ഞു.. ശബ്ദമില്ലാത്ത കാറ്റിൽ സാപ്പിട്ടിയാ എന്ന് ആംഗ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു…

ഇന്നലെയാണ് ശരവണന്‍ മാരിയമ്മന്‍കോവിലിനടുത്തുള്ള പാണ്ഡ്യനുമായി ആ സ്വകാര്യചര്‍ച്ച നടത്തിയത് അവള്‍കേട്ടത്… അതിന് ശേഷം അവളുടെകൈകള്‍ക്ക് വല്ലാത്ത തിടുക്കമോ… വിറയലോ അന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ശരവണന്റെ ശബ്ദത്തില്‍ നേരിയ പതര്‍ച്ചയുണ്ടായിരുന്നു.

“അതുക്കു പണം……………?” – പാണ്ഡ്യന്‍ ശബ്ദം കനപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു..

“അയ്യായിരം ഉര്‍പ്യ എങ്കിലും വേണ്ടിവരും.. പിന്നെ അത് കഴിഞ്ഞാലും ഇത്തിരി ചെലവുകൂടും”

“മല്ലിക്ക് ഒരുവേല ശരിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്.. റെ‍ഡിയാർപട്ടിക്കപ്പുറം ഒരു ശര്‍ക്കര ഫാക്ടറിയില്‍..” പാണ്ഡ്യന്‍ വാചാലനായി..

തേനിയില്‍ നിന്നും ശരവണന്‍ മല്ലികയെ താലികെട്ടി ഉശിലംപെട്ടിക്ക് കൊണ്ടുവരുബോള്‍… വിധവയായ ശരവണന്റെ അമ്മ അവളെ നല്ലൊരു പൊണ്ടാട്ടിയാക്കാന്‍ വേണ്ട എല്ലാ കരുതലും കൊടുത്തിരുന്നു..

എൻഡാ…. അവളെ കൂട്ടീട്ടുപോയി ഒരുപടം കാട്ടീട്ട് വാ.. എന്നും, അവള്‍ക്കു തലയില്‍ ചൂടാന്‍മല്ലി പൂവാങ്ങിയെ ദിനോം വരാവൂ എന്നും അവര്‍ അയാളെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തി..

സാപ്പിടുമ്പോള്‍ ശരവണനു വിളമ്പുമ്പോള്‍… വലംകയ്യില്‍ കിലുങ്ങുന്ന ചോന്നകുപ്പിവള ഇടണം എന്നതും അമ്മായിയമ്മയുടെ പിടിവാശിയായിരുന്നു..

അന്നാദ്യമായി മാമ്മിയാരുടെ കട്ടിലിനടിയില്‍ കാണപ്പെട്ട പുതിയ പാട്ടകള്‍ നിറയെ എണ്ണ കണ്ടപ്പോള്‍ മല്ലി അന്നൊരുപാട് കരഞ്ഞു…

പാട്ടകളുടെ എണ്ണം കൂടികൊണ്ടിരുന്നു.. മല്ലിയുടെ ചങ്കിടിപ്പിന്റെ ശബ്ദം പെരുമ്പറ കൊട്ടാന്‍തുടങ്ങിയതും അന്ന് മുതലാണ്‌..

തന്റെ കട്ടിലിനു താഴെ കുമിയുന്ന പാട്ടകളുടെ എണ്ണം അറിയാതെ മാമിയാര്‍ ഉറക്കത്തിലും…“ശരവണ്ണന്‍ സാപ്പിട്ടില്ലയാ” എന്നുറക്കെ ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ഇടക്കൊക്കെ അവരേതോ ഓര്‍മ്മയില്‍ ഒരു തമിഴ്താരാട്ട് അവ്യക്തമായി നുരയുന്ന വാത്സല്യം നെഞ്ചില്‍കെട്ടിനിര്‍ത്തിപാടി..
പിറ്റേദിവസം ആണത് അയാള്‍ അവളോട്‌ പറഞ്ഞത്.

നാളെ.. അമ്മാവുക്ക് “തലൈകൂത്തൽ..”
വേണ്ടതെല്ലാം പണ്ണിവെക്കണം…
കുറച്ച് പേരുണ്ടാകും ശാപ്പാടിന്…
ഇത്തിരി മഞ്ഞൾ കരുതിക്കോണം….
കോഴിക്കറി ശപ്പാടിന് വേണം….

അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.. ശബ്ദമില്ലാത്ത കരച്ചിൽ നെഞ്ചിനകത്ത് ശ്വാസം മുട്ടി പിടഞ്ഞു…

പിറ്റേന്നാൾ മാമിയാരേ കട്ടിലോടെ തൂക്കിയെടുത്ത് മുറ്റത്തെ ചെറു പന്തലിലേക്കെടുക്കപ്പെട്ടു. കട്ടിലിനടിയിലെ എണ്ണ പാട്ടകൾ തുറന്നു കിണ്ണത്തിലേക്ക് പകർന്നു കട്ടിലിനരികിൽ വെച്ചു.

നിലവിളക്കിന്റെ നാളം പകരുന്ന വെളിച്ചത്തെ ആണ്ടാൾ പരിഭ്രമത്തോടെ നോക്കി.

ആണ്ടാളെ ആരോ പതിയെ എഴുന്നേപ്പിച്ചിരുത്തി.

“ശരവണാ.. മൊതലിലേ അനുഗ്രഹം വാങ്ങപ്പാ.. എന്നിട്ട് എണ്ണയിൽ സ്നാനം പോടലാം..”

അയാൾ അമ്മയുടെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി ശിരസ്സു കുനിച്ചു…

ആണ്ടാൾ മകനെ ഒന്ന് നോക്കി. പിന്നീടാ ശുഷ്കിച്ച കൈകൾ ആ തലയിൽ തലോടി. മകനാദ്യം പകർന്ന എണ്ണ അവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് പടർന്നോഴുകി നിറയുമ്പോൾ.. അവർ ഇമയനക്കാതെ മകനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

(റെഡിയാർപട്ടി – പ്രായമായവരെ മക്കളും ബന്ധുക്കളും ചേർന്നു നിർദയം കൊന്നുകളയുന്ന നാട്. നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ പഴക്കമുള്ള തലൈക്കൂത്തൽ എന്ന ആ ദുരാചാരം ഇന്നും അതീവ രഹസ്യമായി തുടർന്നുപോരുന്ന തമിഴ് ഗ്രാമങ്ങളിലൊന്ന്. മുൻതന്തയ്ക്ക് എൻ തന്ത ചെയ്തത് എൻ തന്തയ്ക്ക് ഏൻ ചെയ്യും എന്നു തലമുറകളിലൂടെ പാടിപ്പറഞ്ഞ് ഉറപ്പിച്ച ദേശം. വിരുദുനഗർ ജില്ലയിലെ റെഡിയാർപട്ടി, ലക്ഷ്മിപുരം, മണ്ഡപശാല, മധുര ജില്ലയിലെ ഉശിലം പട്ടി, തേനിയിലെ ആണ്ടിപ്പട്ടി തുടങ്ങിയ ഗ്രാമങ്ങളിൽ അതീവ രഹസ്യവും ദുരൂഹവുമായി തലൈക്കൂത്തൽ ഇന്നും തുടരുന്നു. ജോലിക്കു പോകാൻ ആരോഗ്യമില്ലാത്ത മാറാരോഗബാധിതരായ മാതാപിതാക്കൾക്കു തലൈക്കൂത്തൽ നൽകുന്നത് പുണ്യമായി കരുതുന്നവരാണ് ഇന്നാട്ടുകാർ.

തലൈക്കൂത്തൽ തീരുമാനിക്കുന്ന ദിവസം വയോദികരെ അതിരാവിലെ കട്ടിലിൽനിന്ന് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചിരുത്തി ദേഹമാസകലം നല്ലെണ്ണ ഒഴിക്കും. മണിക്കൂറുകളോളം തുടർച്ചയായി തലയിലൂടെയാണ് ഒഴിക്കുക. ആദ്യത്തെ കർമം കഴിയുമ്പോഴേക്കും ഇര മരിക്കാറായിട്ടുണ്ടാവും. തലയിലൂടെ തണുത്ത വെള്ളമൊഴിക്കലാണ് അടുത്ത പടി. ശേഷം നാടൻ വേദനസംഹാരികൾ കലക്കിയ കരിക്കിൻവെള്ളം വായിലേക്കൊഴിക്കും. പ്രായമായവരുടെ വൃക്കകളുടെ പ്രവർത്തനം അവതാളത്തിലാക്കാൻ ഈ ക്രിയകൾ ധാരാളം. രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ ന്യൂമോണിയയോ കടുത്ത പനിയോ പിടിപെട്ടു മരണം. പിന്നീടുള്ള 41 ദിവസവും വീടിനടുത്തുള്ള ചായ്പിൽ ഒരു മൺവിളക്ക് കെടാതെ കത്തിനിൽപ്പുണ്ടാകും)

About Mahitha Bhaskaran

മുപ്പതു വര്‍ഷമായി ഗള്‍ഫില്‍ വീട്ടമ്മയാണ് കവിതകളും കഥകളും എഴുതുന്നു ആദ്യം ഗള്‍ഫ് വോയ്സ് എന്ന മാസികയില്‍ ആണ് എഴുതി തുടങ്ങിയത് പന്നീട് പല ഓണ്‍ ലൈന്‍[സോഷ്യല്‍ മീഡിയ കളില്‍ ]എഴുതി സജ്ജീവമായി എഴുത്തിലേക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു.ഒരു കവിതാസമാഹാരം പുറത്തിറക്കി രണ്ടാമത്തെ കഥാ സമാഹാരം ജനുവരിയില്‍ പുറത്തിറങ്ങുന്നു. യു ഏ ഈ ലാണ് [ദുബായ് ] കുടുംബത്തോടൊപ്പം താമസം.

Check Also

ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ

അടുക്കള വാതിക്കൽ വന്ന് നിന്ന് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ പറഞ്ഞു ;  ” തിന്നാൻ താ അമ്മേ .. വിശക്കുന്നു.” മുറ്റത്ത് വീണുകിടന്നിരുന്ന മാവിലകളിൽ നല്ലത് നോക്കി ഒരെണ്ണമെടുത്ത് പല്ലു തേച്ചയുടനെ പതിവിനുവിപരീതമായി വിശപ്പിന്റെ വിളി വന്നു ഉണ്ണിക്കുട്ടന്. അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ തൊടിയിലൊക്കെ ഇറങ്ങി നടക്കുന്നഉണ്ണിക്കുട്ടനെ, അമ്മ മൂന്നാല് വിളി വിളിയ്ക്കണം പ്രാതല് കഴിയ്ക്കാൻ.  അമ്മ ആവി പറക്കുന്ന ഇഡ്‌ലി , അതിന്റെ ചെമ്പിൽ നിന്നും തട്ടോടു കൂടി പുറത്തേയ്‌ക്കെടുത്തു. അതും നോക്കിതാടിയ്ക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത് ചുളിഞ്ഞ മുഖവുമായി ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ കൊരണ്ടിയിൽ ഇരുന്നു. ചെക്കന് ക്ഷമകെട്ടിരിയ്ക്കുന്നു. അമ്മ ഉണ്ണിക്കുട്ടന് നേരെ അവന്റെ വട്ടപ്പാത്രം നീട്ടി. അത്‌ ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ മാത്രം പാത്രമാണ്. അതിലല്ലാതെ ആഹാരം കഴിച്ചതായി ഉണ്ണിക്കുട്ടന് ഓർമയില്ല. പാത്രം മടിയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് വച്ച് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻഅതിലേക്ക് നോക്കി. ആവി പറത്തിക്കൊണ്ട് , വെളുത്ത് സുന്ദരന്മാരായ മൂന്ന് ഇഡ്‌ലിക്കുട്ടന്മാർ.  അരികിൽ ഒരുചെറിയ പഞ്ചസാരക്കുന്ന്. ചുറ്റും ചിതറിക്കിടക്കുന്ന പഞ്ചാസാരത്തരികളിൽ ചൂണ്ടുവിരൽക്കൊണ്ട് തൊട്ട്ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ വായിലേക്ക് വച്ചു. വിശപ്പിന് ഒരു ആശ്വാസം എന്ന കണക്ക്. ചൂട് മുഴുവൻ ആറുന്നത് വരെ  കാത്തിരിയ്ക്കാൻ ഉണ്ണിക്കുട്ടന് ക്ഷമയില്ലായിരുന്നു. മെല്ലെ ഊതി ചെറിയ ചെറിയ കഷണങ്ങളാക്കിപഞ്ചസാരയിൽ തൊട്ട് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ കഴിപ്പ് തുടങ്ങി. രണ്ടെണ്ണം തീർന്ന് മൂന്നാമത്തേതിൽ കൈ വയ്ക്കുമ്പോൾഉണ്ണിക്കുട്ടൻ വിറക് കത്തിച്ച് അടുപ്പിലേക്ക് വെള്ളം നിറച്ച കലം വയ്ക്കുന്ന അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി.  ഒന്നുകൂടെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നൊരു ആഗ്രഹം. ആഗ്രഹം കൊണ്ട് മാത്രമല്ല ഉണ്ണിക്കുട്ടന് വിശപ്പ്അടങ്ങിയിരുന്നില്ല. അവന്റെ മനസ്സ് അറിഞ്ഞെന്ന വണ്ണം അമ്മ ചോദിച്ചു; ” ഒരെണ്ണം കൂടെ തരട്ടെ ഉണ്ണീ..” വയറും മനസ്സും വേണം എന്ന് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഉണ്ണി പക്ഷെ പറഞ്ഞു ; ” വേണ്ടാമ്മേ .. വയറ് നിറഞ്ഞു..” വിദഗ്ദ്ധമായി മറച്ചുപിടിച്ച ഒരു ആശ്വാസം അമ്മയിൽ വിടരുമെന്ന് ഉണ്ണിയ്ക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മയ്ക്ക് നേരെപാത്രം നീട്ടി പകരം അമ്മ നൽകിയ കട്ടൻകാപ്പിയുമായി ഉണ്ണി അടുക്കളമുറ്റത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി. അവിടെ ഒരുചെറിയ പാറക്കല്ലിന് മുകളിലായി അവൻ ഇരുന്നു. കുഞ്ഞ്  കിളികൾക്കും മറ്റുമായി ഒരു ചെറിയ പാത്രത്തിൽ അമ്മഅരിയിട്ട് വച്ചിരിയ്ക്കുന്നു. അത്‌ കൊത്തിപ്പെറുക്കാൻ എന്ന വണ്ണം കുറേ കരിയിലക്കിളികൾ കലപില ശബ്ദംഉണ്ടാക്കി അവിടെ ചുറ്റിനടപ്പുണ്ട്. അവയെ നോക്കി കാപ്പിയും കുടിച്ചിറക്കുമ്പോൾ ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ മുഖത്തൊരുകുസൃതിച്ചിരി.  ഉണ്ണിക്കുട്ടനറിയാം.. ഇനി ആ പാത്രത്തിൽ ബാക്കിയുള്ളത്.. അത് അമ്മയുടെ പങ്കാണ്. കൂടിവന്നാൽരണ്ടെണ്ണമുണ്ടാകും. തന്റെ വയറ് നിറഞ്ഞോ എന്ന ഉത്ക്കണ്ഠ അമ്മയ്ക്കുണ്ട്. ഒന്നുകൂടെ വേണം എന്ന്പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അമ്മ തരാതിരിയ്ക്കില്ല. പക്ഷെ അമ്മ പട്ടിണിയാകും. ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരുനീർത്തിളക്കം. അത്  മായിച്ചുകൊണ്ട് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ അടുക്കള വാതുക്കൽ ചെന്ന് ഒന്ന് എത്തിനോക്കി. അടുപ്പിലെ തീ അണയുന്നുണ്ടോഎന്ന് നോക്കി ഒരു ആകുലതയോടെ കയ്യിലിരിയ്ക്കുന്ന ഇഡ്‌ലി നുള്ളിക്കഴിയ്ക്കുന്ന അമ്മ.  ഉണ്ണിക്കുട്ടന് വയറ് നിറഞ്ഞ സംതൃപ്തി.

5 comments

  1. Sureshputhenvilayi

    Nice നല്ല കഥ ഉസലം പെട്ടിയീലെ അമ്മമാര്‍ നൊമ്പരമായി

  2. പ്രവീൺ ചന്ദ്രൻ

    ഇത് യാഥാർത്ഥ്യമോ…? ശരിക്കും തലൈകൂത്തൽ നടക്കാറുണ്ടോ അവിടെ…? കഥ ഹൃദ്യമായി., നൊമ്പരം നിറച്ച എഴുത്ത്.. (Y)

  3. P Ramkumar Menon

    അത്യന്തം ഹൃദ്യമായി വരച്ചുകാട്ടിയ നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്ന കുറിപ്പ് – a deserving recognition

  4. sidheque kadavath

    കരള്‍ പൊള്ളിക്കുന്ന ആവിഷ്ക്കാരം.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *