ദേവഗന്ധി കാലത്തെ ജോലിയൊതുക്കി ഉമ്മറത്തിരിക്കുമ്പോഴാണവൾ കേറിവന്നത്. വന്നപാടെ അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു ”അമ്മാ കൊളന്ത ഉണ്ടാവാന് എന്ത് ശെയ്യണം? ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി ചുറ്റിലും നോക്കി…………………. ഈശ്വരാ ഇവൾക്ക് കൂടുതൽ മലയാളവും, എനിക്ക് കൂടുതൽ തമിഴും അറിഞ്ഞുകൂടാ.. ചിരി വന്നെങ്കിലും അതടക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു…
”നീ എന്ത ഊരമ്മാ?”
”കുംഭ കോണം, അമ്മാ. പുരുസൻ സ്വർണ്ണം അരിക്കുന്ന വേലയ്ക്കു പോറാങ്കെ….. എപ്പ പാത്താലും ശണ്ട താൻ . കല്ല്യാണം മുടിഞ്ഞു മൂന്നു വരഷം ആച്ച്.. ഇനീം കൊഴന്ത ആവല .. നീങ്ക വെളിയൂരെല്ലാം പഠിച്ച ആൾ താനേ… കൊഞ്ചം സൊല്ലി താങ്കോ”
ഇത് പുലിവാലായല്ലോ ഈശ്വരാ…. കൊളന്ത ഉണ്ടാവുന്നതിന് എന്ത് ചൊല്ലി കൊടുക്കാനാ ഇവളീ പറയുന്നത് ? നിന്റെ പേരെന്താ ?
”ദേവ ഗന്ധി ”
നല്ലപേര് — എനിക്കവളോട്, അവളുടെ ബാലിശ്യത്തോടൊക്കെ ഇത്തിരി ഇഷ്ടം തോന്നി.. കറുത്തതെങ്കിലും, മുഖത്തു നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞ മഞ്ഞൾച്ഛവിയും, വലിയ സിന്ദൂര പൊട്ടും, ചുരുണ്ട മുടിയും കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കവളെ വല്ലാതെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
“ആമാ ദേവഗന്ധി… നീയും, നിന്റെ പുരുഷനും ചേർന്ന് പട്ടണത്തിൽ പോയി നല്ലൊരു ഡോക്ടറെ കാണൂ… കുട്ടികൾ ഉണ്ടാവുന്ന ചികിത്സകൾ അവര് സൊല്ലിത്തരും.”
”അമ്മാ ,അതെനക്ക് തെരിയും. എന്ത ഡോക്ടറെ പാക്കണം ? അവുങ്കപേരെന്നാ ? എന്തയിടം ? ഇതൊക്കെ സൊല്ലി താങ്കോ………” ഹാവൂ അപ്പോൾ അതാണ് പ്രശ്നം….
ഞാനവൾക്ക് തൃച്ചൂരിൽ ഉള്ളൊരു ഹോസ്പിറ്റലും, ഒരു ഡോക്ടറുടെ പേരും എഴുതി കൊടുത്തു പറഞ്ഞുവിട്ടു.. ഞങ്ങളുടെ പരിസരത്ത് ഏറെ നടക്കുന്ന ഒരു ജോലിയാണ് ഈ സ്വർണ്ണം അരിക്കൽ.. തമിഴ് നാട്ടിൽ നിന്നും കുറെ കുടുംബങ്ങള് കൂട്ടത്തോടെ വന്ന് ഏതെങ്കിലും ഒരു വീടെടുത്ത് താമസിക്കും.. പകൽ ഇവർ കൊണ്ടുവന്നു ശേഖരിച്ച മണ്ണ് സ്ത്രീകളും, പുരുഷന്മാരും ചേർന്ന് അരിച്ച് അതിൽ നിന്നും സ്വർണ്ണം ചോർത്തിയെടുക്കുന്നു.. രാത്രിയിൽ ആകെ ബഹളം കൊണ്ട് രാത്രിയെ പകലാക്കുന്ന ഈ തൊഴിലാളി കുടുംബങ്ങൾ അയൽവാസികൾക്ക് ശല്യമാകാൻ തുടങ്ങി. പണിമാറ്റി വന്നവരിൽ ചിലരൊക്കെ കള്ളുകുടിച്ചു വഴക്കിട്ടു, പുരുഷന്മാർ തൊഴിലിൽ തർക്കങ്ങൾ പറഞ്ഞു കശപിശയുണ്ടാക്കി.. പെണ്ണുങ്ങൾ ചീവീട് കരയുംപോലെ ഗോദയിൽ ഇറങ്ങി.
”അടീയെ………. പൊല്ലതവളെ…… സോബെരി….. കെട്ടപയലെ…… ” എന്നീ ശകാരവാക്കുകളും, ശാപവചനങ്ങളും കൊണ്ട് പരസ്പരം പോരടിച്ചു.. ചിലർ കുടിച്ചു വന്ന കള്ളിനെ വലിയൊരു ഓക്കാനത്തോടെ തെങ്ങിൻ ചോട്ടിലേക്ക് കമഴ്ത്തി. ഈ ഒാക്കാനത്തിനു ചുറ്റും, കോണകമുടുത്ത കറുകറുത്ത കുഞ്ഞുങ്ങൾ കാവൽ നിന്നു, ഓരോ ഒക്കാനത്തിനുമൊപ്പം അവർ ആർത്തു ചിരിച്ചു…. ഒടുവിൽ തളർന്ന ഒാക്കാനവീരനെ പൊണ്ടാട്ടി താങ്ങി പിടിച്ചു ആനയിച്ചു അകത്തെത്തിക്കുന്നതോടെ രാത്രി കലാപരിപാടികൾ ഒരുവിധം ഉപചാരം ചൊല്ലുകയായി ….. ഇനി നാടും നിശബ്ദം. പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ തുറന്ന പിക്കപ്പിൽ എല്ലാരും ചേർന്ന് ആഘോഷമായി പോകുന്നത് കാണാം.. കലപിലകളും, മുറുക്കി ചോപ്പിച്ച ചുണ്ടും, വലിയ സിന്ദൂര പൊട്ടും, തിളങ്ങുന്ന മൂക്കുത്തിയുമുള്ള തമിൾ പെണ്മണികൾ…. ഇതൊക്കെ ആണെങ്കിലും ദേവഗന്ധി ഇടയ്ക്കിടെ ഓരോ സംശയവുമായി എന്നെ കാണാൻ എന്റെ വലിയ ഗേറ്റ് കടന്നു വന്നു. ”അമ്മാ…. നേത്തെക്ക് മൊതലേ ഒടമ്പ് വലി താങ്ങ മുടിയല അമ്മാ….. എന്നാ മാത്ര വാങ്ങി സാപ്പിടണം ?” അവളുടെ വിചാരം ഞാനൊരു ഡോക്ടർ ആണെന്നാണ് ..ചിലപ്പോൾ പെനഡോൾ, ബ്രൂഫൻ മുതലായ ഗുളികകൾ ഞാനവൾക്ക് സമ്മാനിച്ചു. ഒരു ദിവസം അവൾ വളരെ സ്വകാര്യമായി അരയിൽ നിന്നൊരു പൊതിയെടുത്ത് എനിക്ക് തന്നു എന്നിട്ടിപ്രകാരം പറഞ്ഞു..
“പാരമ്മാ………. ഇന്ത മാത്ര അന്തയാൾ ദിനോം സാപ്പിടത്.. എന്നമ്മാ ഇത് ? അത് താനാ എങ്കൾക്ക് കൊളന്തയുണ്ടാവാത്തത്? ” ഇത്തവണയും ഞാൻ പെട്ടു. ഇളം മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള പേര് പോലുമില്ലാത്ത കുറെ ഗുളികൾ എന്റെ കൈ വെള്ളയിൽ ഇരുന്നു ചിരിക്കുന്നു.. ഞാനവളെ വല്ലായ്മയോടെ നോക്കി. വലിയൊരു രഹസ്യത്തിന്റെ ചുരുളഴിയുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അവളുടെ വലിയ കണ്ണുതുറന്നു എന്നെ നോക്കി നില്പാണ്.. “ദേവാ……………”
ഞാനവളെ വിളിച്ചു.
“സൊല്ലുങ്കോ അമ്മാ ..അത് താനേ…. നാൻ സൊന്നത് നിജം താനേ… എനക്ക് തെരിയും അമ്മാ… എങ്ക ഊരില് കൊളന്ത ഇല്ലാമേ ഇരുന്താല് മച്ചി എന്ന് സൊല്ലി എങ്കളെ വിശേഷങ്ങൾക്ക് എങ്കെയും പോകമുടിയാത്.. അവൾ മൂക്ക് ചീറ്റി അവളുടെ പുടവയിൽ നിർബാധം തുടച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. വലിയൊരു അവിഹിതം കണ്ടുപിടിച്ച പോലെ അവൾ ധാരയായി കണ്ണീരൊഴുക്കി.. അവളെ വഞ്ചിച്ച പുരുഷന്റെ ചെയ്തികളെ അവൾ ശപിച്ചുകൊണ്ട് പടിയിറങ്ങി പോകുമ്പോളും എനിക്കവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കയ്യിൽ ഉള്ള പത്തിരുപത് മഞ്ഞ ഗുളികകൾ എന്റെ കൈവെള്ളയിൽ ഇരുന്നെന്നെ ചീത്ത വിളിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“വല്ല കാര്യവും ഉണ്ടായിരുന്നോ പെണ്ണും പിള്ളേ നിങ്ങടെ ഈ സൗഹൃദത്തിന് ?”. ഞാനതൊന്നും കളഞ്ഞില്ല. ഒരു ചെപ്പിലടച്ചു സൂക്ഷിച്ചു ദേവ വന്നാല് തിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ കാത്തു വെച്ചു… പെട്ടെന്ന് എനിക്കൊരു കർണ്ണാടക യാത്രയുണ്ടായിരുന്നു.. കുറച്ചുനാൾ കഴിഞ്ഞു ഞാൻ തിരിച്ചു വന്നു… ഞാൻ കഴുത്തു നീട്ടി ദേവയുടെ വാസ സ്ഥലത്തേക്ക് നോക്കി .. ഒച്ചയും, ബഹളവും ഒക്കെയുണ്ട്. രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ദിവസം എന്റെ ഗേറ്റ് തള്ളിത്തുറന്നു കൊണ്ട് ദേവ ഓടി വന്നു. വന്നപാടെ കാലിൽ വീണു. അമ്പരന്നുപോയി ഞാൻ….അവളെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിക്കുമ്പോൾ അവൾ മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു വിതുമ്പി പറഞ്ഞു.
“അമ്മാ…നീങ്ക എനക്ക് ദൈവം മാതിരി….നീങ്ക അന്ത ഗുളിക അന്നിവിടെ വാങ്ങി വെച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനൊരിക്കലും അമ്മയാവില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ…………. ഞാനിപ്പോൾ…….” അവൾ നാണത്തോടെ അടിവയറിൽ കൈ ചേർത്തുവെച്ചു ചിരിച്ചു, ഈശ്വരാ…………….
അവളെ അനുഗ്രഹിക്കാനായി കൈ ഉയത്തുമ്പോൾ അറിയാതെ തന്നെ രണ്ടിറ്റു കണ്ണുനീർ എന്റെ കണ്ണിലും നനഞ്ഞുണർന്നു. ആ ഗുളിക വെറും വൈറ്റമിൻ ഗുളിക ആയിരുന്നു എന്നറിഞ്ഞ ഞാനിപ്പോളും ദേവയുടെ മകളെ കാണാനുള്ള തിടുക്കത്തിലാണ്….
വളരെ രസകരമായിരിയ്ക്കുന്നു.