Tag Archives: literature

LISTEN AND READ എത്ര ലോപിക്കാം വിളിക്കുന്ന പേരുകൾ? അമ്മയെ ‘മാ’യെന്ന് മാമനെന്നമ്മാമനെ, മോളെന്നു മകളെയും. ദൂര നക്ഷത്രങ്ങൾ പൂത്ത യാമങ്ങളിൽ നേരിയ വെണ്ണിലാ – ച്ചേല മാറ്റി കാറ്റ് ഭൂമിയെച്ചുംബിച്ചു – ണർത്തിയ രാത്രിയിൽ എന്തു വിളിക്കണ- മെന്നറിയാത്തതാം മന്ദസ്മിതത്തിനെ …

വള്ളത്തോൽ ഓർമ്മയായി മലയാളത്തിന്റെ ദേശീയ കവി കവിതയിൽ ദേശീയ ബോധം നിറച്ചതിൽ ഹൃദയം തൊട്ടു കുറിച്ചും കൈരളിക്കന്യമായ് തീരേണ്ട കഥകളി ഇടറി വീഴാതെ ഉയർത്തി കലയും കവിതയും ഇഴപിരിച്ചിടാതെ ഇവിടെ പുലർത്തിയ സ്നേഹം. വള്ളത്തോൾ ആധുനിക കവിത്രയങ്ങളിൽ കൈരളിയുടെ പുണ്യം. കവിതയെ …

കാറ്റു പൂരിപ്പിച്ച ദിക്കുകളാവുന്നു നാം, കുളിരു മങ്ങിയമർന്ന പ്രഭാതങ്ങളിൽ. മധ്യാഹ്നം കുഴിച്ചിട്ട കറുത്ത സൂര്യനെ വിങ്ങും വിയർപ്പായറിഞ്ഞകലുന്നു നാം. സായന്തനങ്ങ, ളരണ്ട നോവിനെ കണ്ണിൻ കടലിലിറക്കി നിർത്തുന്നു. ഇരവു തേടുന്ന നാട്യശാലകൾ, കഥയറിയാതെ കറുപ്പു തുന്നുന്നു. മഞ്ഞുകുതിരകൾ പായുംകിനാക്കളിൽ കണ്ണുരസ്സുന്നു കലമാൻകൊമ്പുകൾ, …

” My Mask too fine and serene, My smile ugly, words worthless The mask is torn to pieces Still, I wear a self-conscious laugh….” These lines are still reverberating in …

Listen and Read ആലാപനം : സുജിത് കൃഷ്ണ കോട്ടയ്ക്കൽ അമ്മയ്ക്ക് നെഞ്ചിൽ ഇടിമുഴങ്ങീ അന്നേയ്ക്കൊരന്തിയിൽ മഴ തുടങ്ങീ പിന്നിയ പാവാടത്തുമ്പിൽ പിണങ്ങുന്നൊ – രുണ്ണിയായമ്മയെ ചേർന്നുറങ്ങി (അമ്മയ്ക്ക് …… കണ്ണടച്ചാലും കലിതുള്ളിയാർക്കുന്ന കണ്ണുനീർത്തുള്ളിയായ് പെയ്തിറങ്ങീ (അമ്മയ്ക്ക് …… പ്ലാവിലത്തുമ്പിൽ നിന്നൊഴുകുന്ന …

Listen & Read ഒരു നീണ്ട പകലിന്റെ സായന്തനത്തിലേയ്ക്കിനി ഞാൻ പടിയിറങ്ങട്ടേ വിടരാൻ മറന്ന വസന്ത ഋതുക്കളേ ഇനി ഞാൻ പുണർന്നുറങ്ങട്ടേ അകലെ അഗാധതയ്ക്കപ്പുറം ഞാനെന്റെ നിഴലിനെ തേടി മായട്ടേ ഇനിയീ മണലിൽ വിരൽ കൊണ്ടു ഞാനെന്റെ ഹൃദയാക്ഷരം കുറിക്കട്ടേ തിരവന്നു …

വല്ലാതെ ബോറാകുന്നുണ്ടീ ഷോ.. കണ്ട് മടുത്ത പ്രമേയം.. വീണ്ടും.. വീണ്ടും.. ഭാഷയും രാജ്യവും മാറുന്നുണ്ട്.. ശരി തന്നെ. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട കഥ ഞാൻ പറയാം നല്ല നിലയിലൊരു തറവാട് തന്നിഷ്ടക്കാരനായ കാരണവർ ശാന്തമായ് തുടങ്ങും.. ക്രമേണ പഠിക്കാൻ പോണ കുട്ടികളെ കാരണവർ …

മടക്കിവച്ച പുസ്തകങ്ങൾ തുറക്കുമ്പോഴെല്ലാം, മാറാല തട്ടി, പൊടി കുടഞ്ഞു, നിന്റെയോർമകളെ ശ്വസിക്കുമ്പോളെല്ലാം, അടുപ്പത്തു കടുകുപൊട്ടണ ശബ്ദം പെയ്യുന്നു… നിന്റെ ഗന്ധം ചങ്കിൽ കുരുങ്ങുന്നു.. മഴപെയ്യുന്നു എന്ന് കരുതി ജനൽപാളികൾ തുറന്നു നോക്കുന്നു, തണുത്തു പോയ ഒരു പായയിലേക്കു, മുഷിഞ്ഞ പുതപ്പിലേക്കു, ഉരുകിവീഴുന്നു.. …

നീയും ഞാനും… വിഡ്ഢികളുടെ ലോകത്താണ്… ഉണർവ്വിൽ…. ചിന്തകളുടെ ഏകാന്ത നേരങ്ങളിൽ.. നിദ്രയുടെ ഒറ്റത്തുരുത്തിൽ…. ജീവിതത്തിന്റ ആലയിൽ….. ഇരുമ്പു ചങ്ങലകൾ സ്വയം വിളക്കിച്ചേർക്കുന്നു… ഭാവിലേക്ക് കണ്ണികൾ കൊരുത്ത്…. അഗ്നിയുടെ ഉൾച്ചൂടിൽ.. ചേർത്തു വെയ്ക്കലിന്റെ നിധി പേടകം…. വീണ്ടും വീണ്ടും നിറച്ച്… ജനിയുടെ കർണ്ണങ്ങളിൽ …

ഞാനെന്നെ തിരഞ്ഞ് നിന്നിലെത്തും വരെ നിയേന്നോട് പരിഭവിക്കരുത് ! വരി തിരഞ്ഞൊടുവിൽ വഴി പിഴച്ചെന്നാൽ പഴി_ പറഞ്ഞെന്നെ നീ തഴയരുത്..! നിൻ ചിരി പടർത്തിയ പ്രണയമെന്നിൽ വ്യർത്ഥമാണെങ്കിൽപോലും അർത്ഥം നിറച്ചു കനവുകണ്ടോട്ടെ.. ഞാനിത്തിരിയെങ്കിലും ഇന്നു നിൻചിരി പോലു_ മന്യമാണെങ്കിലും . അറിവിനായ് …