Tag Archives: kavithakal

അന്നൊരു കിണർ തേവിയ ദിവസത്തിലായിരുന്നു.. സാറ്റ് കളിച്ച എന്റെ ഗോലി കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഒന്ന്.. രണ്ട്.. മൂന്നെണ്ണി കയറി വന്നു.. ചേറുടുപ്പിട്ട ചോറ്റു പാത്രത്തിന് അപ്പോഴും ഉച്ചക്കഞ്ഞി മണം.. മിഴി ചിമ്മി ചിമ്മി അടച്ചിരുന്ന പാവക്കുട്ടി പരിഭവിച്ചിട്ടാവണം ഒരേ തുറിച്ചു നോട്ടം.. മൂടും …

കാറ്റു പൂരിപ്പിച്ച ദിക്കുകളാവുന്നു നാം, കുളിരു മങ്ങിയമർന്ന പ്രഭാതങ്ങളിൽ. മധ്യാഹ്നം കുഴിച്ചിട്ട കറുത്ത സൂര്യനെ വിങ്ങും വിയർപ്പായറിഞ്ഞകലുന്നു നാം. സായന്തനങ്ങ, ളരണ്ട നോവിനെ കണ്ണിൻ കടലിലിറക്കി നിർത്തുന്നു. ഇരവു തേടുന്ന നാട്യശാലകൾ, കഥയറിയാതെ കറുപ്പു തുന്നുന്നു. മഞ്ഞുകുതിരകൾ പായുംകിനാക്കളിൽ കണ്ണുരസ്സുന്നു കലമാൻകൊമ്പുകൾ, …

ഓർമ്മയുടെ ഇലയനക്കങ്ങളിൽ മഷിയെഴുതിയ നിന്റെ മിഴികൾ കവർന്നെടുത്ത മൗനം പ്രണയമായിരുന്നു. ശൂന്യതയിൽ നിന്നും നോവുകളടർത്തിയെടുത്ത് വാക്കുകളായ് എറിഞ്ഞു തരുമ്പോൾ.. വെറുതെ ഒരു മോഹം. കാലം കാണിച്ച കുസൃതിയിലാണ് വിസ്മ്യതിയുടെ മൂടുപടത്തിൽ നീയൊളിച്ചതും നനഞ്ഞ സ്വപ്നതീരത്ത് ഞാൻ ഏകനായതും…!!

മഴമറയിൽ വളരും ചെടികളെന്നിലുണർത്തുന്നതും മിഴിനിറയും മഴയോർമ്മകൾ, മൊഴിയറിയാ മറയോർമ്മകൾ. ഇതുപോലൊരു ചെടിയായി, മറയ്ക്കുള്ളിലൊതുങ്ങി, ഒരു പെരുമഴക്കാലം ഇഴഞ്ഞുപൊയതും. കിളിവാതിലിലൂടെ എന്നെ നനയ്ക്കുമ്പോൾ, നെഞ്ചിലൊരു കൊള്ളിയാനും ഇടിമുഴക്കവും ഭാവിയോർമ്മപോൽ, ഭീതിയാൽ വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയതും, നനയാതെ നനഞ്ഞും മിഴിനീരൊപ്പിയും, മൊഴിയാതെ മൊഴിഞ്ഞും മാനത്തുടയോനെ തേടിയും, മറയ്ക്കപ്പുറമെൻ …

വെടികൊണ്ട് മരിച്ച മാവോയിസ്റ്റിനെ വരയ്ക്കാൻ എളുപ്പമാണ് കൊണ്ട വെടിയുണ്ട വരച്ചാൽ മതി തലയില്ലാത്തവർ ഇട്ട ഒരു വില അവരുടെ തലയിൽ തൂക്കിയിടണം അവർക്ക് നിറങ്ങൾ ആവശ്യമില്ല അവർ ഒറ്റ നിറത്തിന് വേണ്ടി നിറങ്ങൾ പണ്ടേ ഉപേക്ഷിച്ചവർ അവർ മരണശേഷം വെടിയേറ്റവർ വെച്ച …

നിന്റെ കാമക്കണ്ണേറ് കൊള്ളുന്ന രാത്തുമ്പിന്റെയന്ത്യത്തിലൊക്കെയും എന്റെ മുഖത്തൊരു തീരാമോഹക്കുരുവായ് പുനര്‍ജ്ജനിക്കുന്നു നീ… ഞാന്‍, ഞെക്കാതെ തിരുമ്മാതെ പൊട്ടിക്കാതെ തടവി മാത്രം ചോപ്പിക്കുന്ന എന്റെ മോഹത്തിന്റെ, കാമത്തിന്റെ, പ്രണയത്തിന്റെ, സകല സ്നേഹാവേശങ്ങളുടെ, സ്നേഹ ഗ്രന്ഥി പൂത്തിരിക്കുന്നു… എന്നിട്ടും നീ, നിന്റെ മുഖമാകെ മുഖക്കുരുവാണല്ലൊ …

ഇരുട്ടു കൊത്തിത്തിന്നുന്ന കിളി ചന്ദ്രനിലിരിക്കുന്നു സൂര്യനിൽ നിന്നാണതു പറന്നു വന്നത് താഴേക്കു നോക്കി അതു ചിറകു കുടയുന്നു; തൂവലുകൾ പൊഴിയുന്നു ഇലകളിലും ഇടവഴികളിലും അവ വീണു കിടക്കുന്നു ഉറക്കം കിട്ടാതെ പിടയുന്ന നഗരത്തിന്റെ ഉടയാടയിൽ അവ വീണു കിടക്കുന്നു. കിഴക്കോട്ടുപറന്നു വീണ …

അരങ്ങിൽ രണ്ടു കഥകളികൾ കടിച്ചു മറിയുന്നു. ചുവപ്പിട്ട കരിവേഷത്തിനു നേർക്ക് കാവിയുടുത്ത താടി വേഷം കത്തി വീശുന്നു. കളിഭ്രാന്തുള്ള പത്ര നമ്പൂരിമാർ കനപ്പിച്ചു വളിവിടുന്നു : “ശിവ ശിവ… ഭേഷായിരിക്ക്ണു… ഇന്നത്തെക്കളിയിൽ കൊല്ലുന്നതാരോ അവൻ ഭീമൻ. ചാകുന്നതാരോ? അവൻ കീചകൻ !!! …