ചാലക്കുടിയുടെ മുത്തേ, ചോരക്കറുപ്പുള്ള പൂവേ, നിന്നെ മറക്കാതിരിക്കാൻ ഞങ്ങളെന്നും മനസ്സുകൾ കോർക്കും. തൂവേർപ്പു ചിന്തുന്നവർക്കായ് നൂറു പാട്ടുകൾ പാടിയ സ്വത്തേ, ഏതോ മരണക്കുരുക്കിൽ ചെന്നു വീഴുവാനെന്തേ പിഴച്ചൂ? ചാലക്കുടിപ്പുഴയോരം ചുടുകണ്ണീരു വീണു കുതിർന്നൂ മഴവിൽച്ചിരിയുള്ള പൂവ് അച്ഛനെത്തേടിക്കരഞ്ഞൂ. ഉത്സവം പൂക്കുന്ന നേരം …

ഴുത്തു നിർത്തണം എന്ന് ഒരിക്കൽപ്പോലും തോന്നാതിരിക്കണമെങ്കിൽ കവിത ആപത്കരമാം വിധം രക്തത്തിൽ കലരണം. എത്ര കൂടുതലരിച്ചു കളഞ്ഞാലും ഒരു പാടംശം ബാക്കി കാണുകയും വേണം. ഈയൊരു നിരീക്ഷണത്തിലെത്തുന്നത് എം.ടി.രാജലക്ഷ്മി (M T Rajalekshmi Karakulam)യുടെ “വിയർപ്പു പൂത്ത മരങ്ങൾ” എന്ന കവിതാ …

അരങ്ങിൽ രണ്ടു കഥകളികൾ കടിച്ചു മറിയുന്നു. ചുവപ്പിട്ട കരിവേഷത്തിനു നേർക്ക് കാവിയുടുത്ത താടി വേഷം കത്തി വീശുന്നു. കളിഭ്രാന്തുള്ള പത്ര നമ്പൂരിമാർ കനപ്പിച്ചു വളിവിടുന്നു : “ശിവ ശിവ… ഭേഷായിരിക്ക്ണു… ഇന്നത്തെക്കളിയിൽ കൊല്ലുന്നതാരോ അവൻ ഭീമൻ. ചാകുന്നതാരോ? അവൻ കീചകൻ !!! …

ഈണത്തിൽ ചൊല്ലാവുന്നത് എന്ന കുറ്റം മാത്രമാരോപിച്ച് ചിലർ കരുതിക്കൂട്ടി മുക്കിക്കളഞ്ഞൊരു കവിതയാണിത്… വായിക്കാതെ പോകരുത്… അഭിപ്രായവും പറയണം… മാതീ…. കറുത്ത കിടാത്തീ മൂക്കുത്തിയിട്ട കാടിന്റെയോമനപ്പുത്രീ നീലത്തലമുടിയും മേഘക്കവിൾത്തടവും വേതാളത്തീമിഴിയും വീരാളിപ്പല്ലുകളും വെള്ളോട്ടു വളകളും തുടു ചോപ്പൻ ചുണ്ടുമുള്ള പെണ്ണേ, മലയരയത്തീ…. പണ്ടല്ലോ …

ജെറുസലേമിൻ മൊട്ടക്കുന്നു ചുവപ്പിക്കാൻ കിളിവാലൻ വെറ്റില തിന്ന പ്രഭാതമേ, നിണമണിഞ്ഞടിമുടി ജൃംഭിച്ച വിപ്ലവത്തുടി മുഴങ്ങും നെഞ്ചിടിപ്പൊന്നു കേട്ടുവോ ??? അവസാനയത്താഴമായിട്ടഴിമതി വിളമ്പിയ സമുദായക്കഥ പറഞ്ഞും, പെസഹതൻ നേരമൊരു കെട്ട മുത്തത്തിനാൽ ഗുരുനിന്ദ പുഷ്പിച്ച വഴിയളന്നും, അക്കൽദാമയിലൊരാദി താളത്തിന്റെ തനിയാവർത്തനമായവനേ, തോൽക്കാതിരിക്കേണ്ട കാൽപ്പന്തു …