കലാപഭൂമിയില്‍ ഒളിച്ചുകളിക്കാനിറങ്ങുന്ന കുരുന്നുകള്‍. വിവിധദേശങ്ങള്‍തന്‍ അതിരുകളിലെന്നാലും ഓരേവികാരത്തിന്‍ മുഖപടമണിഞ്ഞവര്‍. സിറിയ, അഫ്ഗാന്‍, ഇറാഖ്,കാശ്മീര്‍.. പിന്നെയും പകപുകയുന്ന പലമണ്ണില്‍ നിന്നവര്‍, പകച്ച മുയല്‍ക്കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോല്‍ പരസ്പ്പരം നോക്കുന്നു. നമുക്കൊളിച്ചുകളിക്കാമെന്നവര്‍ തമ്മില്‍ കൂട്ടുകൂടുന്നു.!!! അല്ലെങ്കിലും യുദ്ധഭൂമിയിലെ കളിയെന്നാല്‍ ഒളിച്ചുകളി മാത്രമല്ലേ..!! യുദ്ധകാഹളങ്ങള്‍ക്ക് മേലെ അവരെണ്ണിത്തുടങ്ങുന്നു. ഒന്ന്… …

കത്തും മീനച്ചൂടില്‍ പൊരിയും മണ്ണിന്‍ മാറിന്‍ പുകച്ചിലാല്‍ – വിണ്ണിന്‍ നക്ഷത്രക്കണ്ണ് നീറവേ .. ‘എന്തൊരു ചൂട് ‘ എന്ന് പാള വീശറി വീശി, കുട്ട്യേട്ടന്‍ ആരോടെന്നില്ലാതെ പിറുപിറുക്കും പിന്നൊരാത്മഗതംപോല്‍ മൂളും ‘മഴമേഘത്തേര് വരുന്നുണ്ടേ…’ രാവില്‍ മാനത്ത് കണ്ണും നട്ട് കാത്തുനില്‍ക്കും …