ആൽ

തഴച്ചു വളര്‍ന്നൂ മുന്നില്‍
തണലായേവര്‍ക്കും മണ്ണില്‍
വേര്‍പിരിയാത്ത മോഹങ്ങള്‍
വേരുകളായ് തലകുനിച്ചു.
കുഞ്ഞുകിനാവുകളൊത്തുചേര്‍ന്നു
കുനുകുനെ പച്ചമുത്തുകള്‍ കോര്‍ത്തു
ചുവന്നു തുടുത്തു തെളിഞ്ഞൂ, പിന്നെ
ചിന്നിച്ചിതറിയടര്‍ന്നു വീണു.
ദേവിയായ് പൂജിച്ചു ലോകമെന്നെ
ദീപം തെളിയിച്ചു മുന്നില്‍ നിത്യം
കരളിലെ ഇരുട്ടിന്‍ പടര്‍പ്പു മാത്രം
കണ്ടില്ല കണ്‍തുറന്നാരുമൊട്ടും
തറകെട്ടി തടവിലാക്കിയെന്‍ മോഹം
ആധിക്കെട്ടഴിച്ച് വെന്തെന്‍ മടിയില്‍
വ്യഥകള്‍ക്കുത്തരം തേടിയലഞ്ഞവര്‍
ബോധനറുംപഴച്ചാറു നുണഞ്ഞവര്‍
കാലത്തിന്‍ ഖേദക്കിണറു ഞാന്‍
കണ്ണുകെട്ടിയ സ്നേഹത്തുരുത്തും
എനിക്കേതുമില്ല ജാതിപ്പൊരുള്‍
ദേശഭേദത്തിന്‍ ഇരുളഴികള്‍
വിറകൊള്ളും മനസ്സാണീ ഇലകള്‍
അലതല്ലും നോവാണീ മര്‍മ്മരങ്ങള്‍
അണയാത്ത പ്രണയമീ പഴത്തുള്ളികള്‍
സിരാപടലത്തിന്‍ രൂപഭംഗികള്‍…