ഗാന്ധിയുടെ തിരിച്ചുവരവ്

13915442017_9b1b0ac2e7_b

ഒന്ന്

പാർട്ടിയുടെ തീരുമാനങ്ങൾ എന്നും പ്രകാശൻ ശിരസാവഹിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ എന്നിട്ടും പാർട്ടിക്ക് തന്റെ മേലെ ഇത്ര അമർഷം എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് മനസ്സിലായിട്ടില്ല. ഇരുപത്തഞ്ച് വർഷമായിട്ട് പ്രകാശൻ പാർട്ടിയുടെ സാരഥിയാണ്. എല്ലാവർക്കും പ്രകാശേട്ടനെ ഇഷ്ടമാണ്. കാണുമ്പോൾ വെളുത്ത ഖദർ മുണ്ടും ഖദർ ഷർട്ടുമാണ് വേഷം. മുഖത്ത് കട്ടി കറുപ്പുള്ള കണ്ണടയുണ്ടാവും. നടക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്ന് നോക്കിയാൽ കഷണ്ടി കാണാം. ഉച്ചയ്ക്ക് സൂര്യൻ മാനത്ത് തിളങ്ങുമ്പോൾ ഇവിടെ പ്രകാശന്റെ മൊട്ടത്തല തിളങ്ങും. ആരെങ്കിലും സഹായം ചോദിച്ചാൽ കട്ടി കണ്ണട പോക്കറ്റിൽ തിരുകി അവരോടോപ്പം ക്ഷേമാന്യേഷത്തിനായി ഇറങ്ങും. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാൽ പോക്കറ്റിൽ ഗാന്ധിത്തലകൾ അടുക്കി വച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാം. പാർട്ടിയുടെ ആദർശങ്ങൾ പ്രകാശന് വെറും ആദർശങ്ങൾ അല്ല, ജീവിതാദർശങ്ങളാണ്.

എന്നിട്ടും പാർട്ടി എന്തിന് തന്നെ വെറുക്കുന്നു എന്ന് പ്രകാശനറിയില്ല. താൻ ചെയ്ത കുറ്റം എന്താണ്? ഇരുപത്തഞ്ച് വർഷം സത്യസന്ധമായി ജനസേവനം നടത്തിയതോ? അതോ ഖദർ മുണ്ടും ഖദർ ഷർട്ടും ഇട്ടതോ? ജനങ്ങൾക്കു സഹായം ചെയ്തുകൊടുത്തതോ?

“പ്രകാശാ എല്ലാം ശരിയാവും” – രാമൻകുട്ടി പറഞ്ഞു.

“രാമാ, നിനക്ക് കേൾക്കാണോ  ഒരു തമാശ. ഇന്നലെ എനിക്കൊരൂമക്കത്തുണ്ടായിരുന്നു. അതിലെഴുതിയിരിക്കുവാ എന്നെ കൊല്ലുമെന്ന്” – പ്രകാശൻ പറഞ്ഞു.

പ്രകാശാന്റെ  ഉറ്റ ചങ്ങാതിയാണ് രാമൻകുട്ടി.

പ്രകാശന്റെ സംസാരം രാമൻകുട്ടിയെ രസിപ്പിച്ചില്ല. ആഞ്ഞൂതിയ ബീഡി തറയിൽ കുത്തിക്കൊണ്ട് രാമൻകുട്ടി പറഞ്ഞു.

“എടാ, നിനക്ക് പാർട്ടിക്ക് അകത്തും പുറത്തും ശത്രുക്കളുണ്ട്, സൂക്ഷിക്കണം.”

“എനിക്കൊരു പുല്ലും പറ്റില്ല, നീ നോക്കിക്കോ രാമൂ”

രോഷാകുലനായി പ്രകാശൻ നടന്നു. ഇത്രയും വർഷങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരുതവണ പോലും പ്രകാശനെ ദേഷ്യപെട്ടുകണ്ടട്ടില്ല .

രണ്ട്

സെക്കൻഡ് ഷോ കഴിഞ്ഞ് പ്രകാശൻ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. നഗരവും വഴികളും ശാന്തമായിരുന്നു. മഞ്ഞ തെരുവുവെളിച്ചത്തിന്റെ അടിയിൽ ഗാന്ധിജി പ്രതിമ. പ്രതിമയുടെ അടിയിൽ കഠോരമേന്തിയ ഒരാൾ . ഗാന്ധി പ്രതിമ പ്രകാശാനെ  നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

മഞ്ഞവെളിച്ചത്തിനടിയിൽ ഈയ്യാം പാറ്റകൾ വട്ടമിട്ടു. ചിലത് ചത്തു വീണു.

പ്രകാശൻ ഗാന്ധി പ്രതിമയെ നോക്കി. ഗാന്ധിയുടെ കയ്യിലെ വടി സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തേ ഓർമ്മപ്പിച്ചു . മനസ്സിൽ ആയിരം ” ഭാരത് മാതാ കി ജയ് ” എന്ന് ഉരുവിട്ടു .തന്റെ മനസിലെ ഗാന്ധിയൻ ഉണർന്നു .

പ്രതിമയെ നോക്കി പ്രകാശൻ  അയാൾ നടന്നു.

പ്രതിമയുടെ പിന്നലെ നിഴൽ പെട്ടെന്ന് ചാടി വീണു . അയാൾ പ്രകാശനെ പിന്നിൽ നിന്നും കുത്താൻ ഓങ്ങി.

എന്തോ ശബ്ദം കേട്ട് പ്രകാശൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. തന്റെ മുന്നിൽ ഒരാൾ കിടന്നു പിടയുന്നു. കഠോരം താഴെ വീണു കിടക്കുന്നു.

പ്രകാശൻ ഗാന്ധി പ്രതിമയെ നോക്കി.

ഗാന്ധി ചിരിച്ചില്ല, കൈയ്യിലെ വടി അപ്രത്യക്ഷ്യമായിരുന്നു.

About Vishnu Menon

അമ്മക്ക് ഈശ്വര ഭക്തി കൂടിയപ്പോൾ ജനിച്ച മകന് വിഷ്ണു എന്ന് വിളിച്ചു . തന്റെ അച്ഛന്റെ പേര് മകന്റെ പേരിനൊപ്പം ചേർത്തി അച്ഛൻ അചിച്ചനോടുള്ള സ്നേഹവും ആദരവും പ്രകടമാക്കി. സ്കൂളിലെ ബഞ്ചിലും വീട്ടിലെ ചുമരിലും താളം പിടിക്കാൻ തുടങ്ങിപ്പോൾ അച്ഛൻ ചെണ്ട പഠിപ്പിക്കാൻ ചേർത്തു, അതുകൊണ്ട് മട്ടന്നൂര് ശങ്കരന്കുട്ടി മാരാരുടെ ശിഷ്യനായി. ഉണ്ണി എന്നാണ് വിളിപ്പേര് , പിന്നീട് ഉണ്ണിമൂലമായി.

Check Also

ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ

അടുക്കള വാതിക്കൽ വന്ന് നിന്ന് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ പറഞ്ഞു ;  ” തിന്നാൻ താ അമ്മേ .. വിശക്കുന്നു.” മുറ്റത്ത് വീണുകിടന്നിരുന്ന മാവിലകളിൽ നല്ലത് നോക്കി ഒരെണ്ണമെടുത്ത് പല്ലു തേച്ചയുടനെ പതിവിനുവിപരീതമായി വിശപ്പിന്റെ വിളി വന്നു ഉണ്ണിക്കുട്ടന്. അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ തൊടിയിലൊക്കെ ഇറങ്ങി നടക്കുന്നഉണ്ണിക്കുട്ടനെ, അമ്മ മൂന്നാല് വിളി വിളിയ്ക്കണം പ്രാതല് കഴിയ്ക്കാൻ.  അമ്മ ആവി പറക്കുന്ന ഇഡ്‌ലി , അതിന്റെ ചെമ്പിൽ നിന്നും തട്ടോടു കൂടി പുറത്തേയ്‌ക്കെടുത്തു. അതും നോക്കിതാടിയ്ക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത് ചുളിഞ്ഞ മുഖവുമായി ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ കൊരണ്ടിയിൽ ഇരുന്നു. ചെക്കന് ക്ഷമകെട്ടിരിയ്ക്കുന്നു. അമ്മ ഉണ്ണിക്കുട്ടന് നേരെ അവന്റെ വട്ടപ്പാത്രം നീട്ടി. അത്‌ ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ മാത്രം പാത്രമാണ്. അതിലല്ലാതെ ആഹാരം കഴിച്ചതായി ഉണ്ണിക്കുട്ടന് ഓർമയില്ല. പാത്രം മടിയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് വച്ച് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻഅതിലേക്ക് നോക്കി. ആവി പറത്തിക്കൊണ്ട് , വെളുത്ത് സുന്ദരന്മാരായ മൂന്ന് ഇഡ്‌ലിക്കുട്ടന്മാർ.  അരികിൽ ഒരുചെറിയ പഞ്ചസാരക്കുന്ന്. ചുറ്റും ചിതറിക്കിടക്കുന്ന പഞ്ചാസാരത്തരികളിൽ ചൂണ്ടുവിരൽക്കൊണ്ട് തൊട്ട്ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ വായിലേക്ക് വച്ചു. വിശപ്പിന് ഒരു ആശ്വാസം എന്ന കണക്ക്. ചൂട് മുഴുവൻ ആറുന്നത് വരെ  കാത്തിരിയ്ക്കാൻ ഉണ്ണിക്കുട്ടന് ക്ഷമയില്ലായിരുന്നു. മെല്ലെ ഊതി ചെറിയ ചെറിയ കഷണങ്ങളാക്കിപഞ്ചസാരയിൽ തൊട്ട് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ കഴിപ്പ് തുടങ്ങി. രണ്ടെണ്ണം തീർന്ന് മൂന്നാമത്തേതിൽ കൈ വയ്ക്കുമ്പോൾഉണ്ണിക്കുട്ടൻ വിറക് കത്തിച്ച് അടുപ്പിലേക്ക് വെള്ളം നിറച്ച കലം വയ്ക്കുന്ന അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി.  ഒന്നുകൂടെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നൊരു ആഗ്രഹം. ആഗ്രഹം കൊണ്ട് മാത്രമല്ല ഉണ്ണിക്കുട്ടന് വിശപ്പ്അടങ്ങിയിരുന്നില്ല. അവന്റെ മനസ്സ് അറിഞ്ഞെന്ന വണ്ണം അമ്മ ചോദിച്ചു; ” ഒരെണ്ണം കൂടെ തരട്ടെ ഉണ്ണീ..” വയറും മനസ്സും വേണം എന്ന് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഉണ്ണി പക്ഷെ പറഞ്ഞു ; ” വേണ്ടാമ്മേ .. വയറ് നിറഞ്ഞു..” വിദഗ്ദ്ധമായി മറച്ചുപിടിച്ച ഒരു ആശ്വാസം അമ്മയിൽ വിടരുമെന്ന് ഉണ്ണിയ്ക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മയ്ക്ക് നേരെപാത്രം നീട്ടി പകരം അമ്മ നൽകിയ കട്ടൻകാപ്പിയുമായി ഉണ്ണി അടുക്കളമുറ്റത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി. അവിടെ ഒരുചെറിയ പാറക്കല്ലിന് മുകളിലായി അവൻ ഇരുന്നു. കുഞ്ഞ്  കിളികൾക്കും മറ്റുമായി ഒരു ചെറിയ പാത്രത്തിൽ അമ്മഅരിയിട്ട് വച്ചിരിയ്ക്കുന്നു. അത്‌ കൊത്തിപ്പെറുക്കാൻ എന്ന വണ്ണം കുറേ കരിയിലക്കിളികൾ കലപില ശബ്ദംഉണ്ടാക്കി അവിടെ ചുറ്റിനടപ്പുണ്ട്. അവയെ നോക്കി കാപ്പിയും കുടിച്ചിറക്കുമ്പോൾ ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ മുഖത്തൊരുകുസൃതിച്ചിരി.  ഉണ്ണിക്കുട്ടനറിയാം.. ഇനി ആ പാത്രത്തിൽ ബാക്കിയുള്ളത്.. അത് അമ്മയുടെ പങ്കാണ്. കൂടിവന്നാൽരണ്ടെണ്ണമുണ്ടാകും. തന്റെ വയറ് നിറഞ്ഞോ എന്ന ഉത്ക്കണ്ഠ അമ്മയ്ക്കുണ്ട്. ഒന്നുകൂടെ വേണം എന്ന്പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അമ്മ തരാതിരിയ്ക്കില്ല. പക്ഷെ അമ്മ പട്ടിണിയാകും. ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരുനീർത്തിളക്കം. അത്  മായിച്ചുകൊണ്ട് ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ അടുക്കള വാതുക്കൽ ചെന്ന് ഒന്ന് എത്തിനോക്കി. അടുപ്പിലെ തീ അണയുന്നുണ്ടോഎന്ന് നോക്കി ഒരു ആകുലതയോടെ കയ്യിലിരിയ്ക്കുന്ന ഇഡ്‌ലി നുള്ളിക്കഴിയ്ക്കുന്ന അമ്മ.  ഉണ്ണിക്കുട്ടന് വയറ് നിറഞ്ഞ സംതൃപ്തി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *