Tag Archives: kavithakal

നഷ്ടപ്പെടുന്ന കാഴ്ചത്തുരുത്തിൽ ഒരു വേനൽ വെയിൽ കൊള്ളുന്നു. ഉഷ്ണമാപിനികൾ തരംഗങ്ങളെ കാതോർക്കുന്നു. തൊപ്പിയും, വണ്ടിയും, കോട്ടിയ കുമ്പിളും, നീർച്ചാലുണർത്തും കേവു വഞ്ചിയും മെയ്യിലുണരാൻ, കുഞ്ഞുവിരലിന്റെ വേനലവധി കാത്തുകാത്ത്…. കലപിലയാൽ ഓതിയോതി : “ഊതി നിറയ്ക്കുക ഊഷരമെങ്കിലും ഒരു ശ്വാസം, എന്നിലും ഉരയട്ടെ …

പെട്ടിയിലകപ്പെട്ട എലിയോട് അന്ത്യാഭിലാഷം ചോദിച്ചു. ഈ കമ്പിയിൽ കുടുക്കിയ കപ്പക്കഷണം തരൂ! മരണത്തിന് തൊട്ട് മുൻപ് എന്തിനാണ് വിശപ്പടക്കുന്നത്? ഞാൻ ഗർഭിണിയാണ്, വിശന്ന് കൊണ്ട് എന്റെ മക്കള് ചാകരുത്! ഞാൻ എലിയെ തുറന്നു വിട്ടു. ആറാം നാൾ (എലിയുടെ 10-ആം മാസം) …

മുൻവിധിയുടെ മുള്ളുകൾ എപ്പോൾ വേണേലും നിങ്ങളുടെ വഴിയിൽ പ്രത്യക്ഷപെടാം അവ ഒറ്റപെട്ടും അല്ലാതെയും വഴി ആകെ മൂടാം അറിയാത്ത നിറങ്ങളുടെ ആരോപണങ്ങൾ മൂർച്ചയാൽ വീക്ഷിക്കാം ഒരു ചുവടു പോലും മുന്നോട്ടു വയ്ക്കാനാവാകാതെ എന്ന് അവ പരിഹസിക്കാം അപ്പോൾ ആകാശത്തേയ്ക്കു നോക്കി സൂര്യ …

വിശപ്പായിരുന്നു എന്നെ ആദ്യം പരാജയപ്പെടുത്തിയത്. കോന്തലയിൽ ഒളിപ്പിച്ച മൈസൂർപഴത്തിൻ രുചിയിലൂടെ മുത്തശ്ശി എന്നെ തോല്പിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു . കൊരിച്ചൊരിയും മഴയുടെ രൂപത്തിൽ പിന്നെ കൂട്ടുകൂടിയ തുമ്പിയായി തളരാതെ നിന്നെൻമുന്നിൽ പ്രണയമൊരു മഴയായി പിന്നെയും. ജീവിതത്തേരിന്റെ ചക്രം തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ക്യാൻവാസിലെ വർണ്ണങ്ങൾ ചോർന്നു. …

കദനങ്ങൾ കാവ്യമാവുന്നൂ……………! നെഞ്ചകം നീറിയുറങ്ങാത്ത ചിന്തകൾ തൂലിക ഏറ്റെടുക്കുന്നു…….. മിഴിനീർ വറ്റാത്തതാം മുറിപാടുകൾ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലാവുന്നു നിന്റെ ബോധമുണർത്തലാകുന്നു കാലം ശരശയ്യതീർത്തു കൈമാടവേ ഓർത്തെടുത്തീടുവാൻ മാത്രം, നിന്നെ., തിരികെ ക്ഷണിക്കുവാൻ മാത്രം……. ഭയമെന്ന വ്യാധിയെ വിഭ്രാന്തിയാക്കി തളച്ചിടാമെന്നതാണേറെ മുഖ്യം അതറിയുന്ന തമ്പ്രാക്കൾ കളമേറ്റെടുക്കുന്നു, …

വെടിമരുന്ന് കൊണ്ടൊരു വീട് വരയ്ക്കുന്നു! കരിന്തമിഴും കരിനൊച്ചിയും കെട്ട്പിണയുന്നു ഓർമ്മചൊണ വീണ് പൊളളിയ പീളകണ്ണുകൾ ജഡക്കെട്ടിയ മുടിപ്പോളകളിൽ ചെളിക്കെട്ടിയ വിരലിഴയുന്നു കമ്പക്കാരൻ തിരുമലയുടെ പെണ്ണ് മരുത് കതിനകറുപ്പിന്റെയുടൽ പൊകച്ചിൽ തലപൊട്ടിയ ബീഡിതുണ്ടിലേക്ക് പകർന്നു ചോപ്പ, പച്ച,മഞ്ഞ മാനത്ത് നിന്ന് നക്ഷത്രക്കല്ലുകളൂർന്ന് വീണു …

തിരിച്ചറിയാൻ ഒരു ശവം കൂടി ബാക്കിയുണ്ട് വെളുത്ത കുപ്പായം വെളുക്കനെ ചിരി മാഞ്ഞിട്ടില്ല ചുരുട്ടിയ മുഷ്ടികളിൽ അടക്കിപ്പിടിച്ചതു് ആവേശമോ ആർത്തിയോ? നിറച്ചുണ്ടുകിടക്കുന്ന നിർവൃതി നീയല്ലെന്നു സമാധാനിക്കുന്നു നോക്കട്ടെ, ഞാൻ തന്നെയാണെങ്കിലോ?

നീ വരുന്നുണ്ടെന്നു കാറ്റു പറഞ്ഞൂ, കിനാവിന്റെ തോരണം തുന്നിയിരിയ്ക്കവേ – നീലിച്ചൊരുമ്മയാൽ ചൂടു പകർന്നൊരു, സൂചിമുഖിപ്പക്ഷി മെല്ലെപ്പറഞ്ഞു; നീ വരുന്നുണ്ടെൻ വിശാലമാകാശം – ആകെക്കഴുകിയൊരുക്കാതെ വയ്യ. പ്രാണന്റെ വാതിൽ മലർക്കെത്തുറന്നൊരു – താരപ്രഭയായ് ജ്വലിക്കാതെ വയ്യ . നീ വരുന്നുണ്ട് ,തണുവിരൽത്തുമ്പാൽ …

ഇലഞ്ഞിപ്പൂവിന് ഒരുതരം മദിപ്പിക്കുന്ന ഓർമ്മമണമാണ്…. ഇത്രയും ഉയരത്തിൽ അവൾ എങ്ങനെ കയറിപ്പറ്റിയെന്ന് എല്ലാവരും അമ്പരന്നു. അറുത്തകയറിന്റെ ബാക്കി ഒരു മരക്കൊമ്പിലും അവശേഷിക്കാത്തതെന്തേ…! അന്ന്മുതൽ ഇലഞ്ഞിപ്പൂവിന് ഒരുതരംമദിപ്പിക്കുന്ന ഓർമ്മമണമാണ്…

ഒരു നിലവിളിയുടെ അന്ത്യം പരിഭവമഴകൾ അലാരിപ്പിൽ വിങ്ങി വർണ്ണവും തില്ലാനയും കഴിഞ്ഞു അരങ്ങു ശൂന്യം ഇനി മൗനത്തിനൊരൂഴം നോവുകൾ ചാലുകളായൊഴുകി തടയണകളിൽ തട്ടി ആത്മാവിലേക്കാവാഹനം മൗനം ഉള്ളിലെ ഋതുക്കളിൽ ശിശിരം കുടിയിരിക്കുന്നു ഇലപൊഴിക്കുന്നു ഒരു ശരത്കാല മരം പോലെ മൗനം ഞാനൊരു …