തഴച്ചു വളര്‍ന്നൂ മുന്നില്‍ തണലായേവര്‍ക്കും മണ്ണില്‍ വേര്‍പിരിയാത്ത മോഹങ്ങള്‍ വേരുകളായ് തലകുനിച്ചു. കുഞ്ഞുകിനാവുകളൊത്തുചേര്‍ന്നു കുനുകുനെ പച്ചമുത്തുകള്‍ കോര്‍ത്തു ചുവന്നു തുടുത്തു തെളിഞ്ഞൂ, പിന്നെ ചിന്നിച്ചിതറിയടര്‍ന്നു വീണു. ദേവിയായ് പൂജിച്ചു ലോകമെന്നെ ദീപം തെളിയിച്ചു മുന്നില്‍ നിത്യം കരളിലെ ഇരുട്ടിന്‍ പടര്‍പ്പു മാത്രം …

അന്നൊരു മരുഭൂമിയവൾ കുടിച്ചു തീർത്തു തളർന്ന കണ്ണുകളുള്ള ഒട്ടകങ്ങൾ നീന്തിയതിൽ തേച്ചുമിനുക്കിയ കുപ്പായ മനമതിൽ അഴുക്ക് മണൽതരികളിളകി മറിഞ്ഞു. തളിരൊത്തൊരിളം പൂവ് തലയാട്ടിയപ്പോൾ മുള്ളുകൾ മറന്നവൾ മുകർന്നാ പൊൻമുഖം. തണുതണെയൊരു മഞ്ഞു തുള്ളിക്കടലൊഴുകി ആഴത്തിലൊരു മുത്തിൻ ചിപ്പിയായന്ന്. തഴുകി തൻ കരങ്ങളാൽ …