“ഓണത്തിലൂടെ ഒരു തീർത്ഥയാത്ര”

ഓണം പുരാണത്തിൽ:

ഓണമെന്നു കേട്ടാൽ ആബാലവൃദ്ധം ജനങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ കടന്നു വരുന്ന കഥ വാമനൻ എന്ന മഹാവിഷ്ണു മഹാബലി എന്ന അസുരചക്രവർത്തിയെ പാതാളത്തിലേക്കു ചവിട്ടിതാഴ്ത്തിയെന്നും പിന്നീട് മഹാബലി ആണ്ടിലൊരിക്കൽ പ്രജകളെ കാണാനായി ചിങ്ങമാസത്തിലെ തിരുവോണം നാളിൽ വരുന്നതുമായ കഥയാണ്..

വാമനൻ = മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ അഞ്ചാമത്തെ അവതാരം.

ബലി (മഹാബലി) = ഒരു അസുര ചക്രവർത്തി. പ്രഹ്ലാദന്റെ പൗത്രൻ.

പ്രഹ്ലാദന്റെ പുത്രനായ വിരോചനന്റെ പുത്രനാണ് മഹാബലി.

മഹാബലിയുടെ പുത്രൻ ബാണാസുരൻ.

ബാണന്റെ പുത്രി ഉഷ.. ഉഷയുടെ ഭർത്താവ് അനിരുദ്ധൻ.

ഉഷയുടെ തോഴി ചിത്രലേഖ. ചിത്രം വരയ്ക്കാൻ മിടുക്കിയായതിനാൽ ചിത്രലേഖ എന്നു പേര് കിട്ടി.

ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ പൗത്രനാണ് അനിരുദ്ധൻ. ശ്രീകൃഷ്ണന് രുക്മിണിയിൽ പ്രദ്യുമ്നനും പ്രദ്യുമ്നന് മായാവതിയിൽ അനിരുദ്ധനും ജനിച്ചു.

ബാണയുദ്ധം കഥകളി കണ്ടിട്ടുണ്ടോ… ഹാ.. അതിൽ ഉഷയും ചിത്രലേഖയും തമ്മിൽ ഒരു പന്തടിച്ചു നൃത്തമുണ്ട്… കുടമാളൂർ കരുണാകരന്റെ ഉഷയും, മാത്തൂർ ഗോവിന്ദൻ കുട്ടിയുടെ ചിത്രലേഖയും.. എത്ര കണ്ടാലും മതി വരില്ല.. അതുപോലെ തന്നെ മാർഗി വിജയകുമാറിന്റെ ഉഷയും കോട്ടയ്ക്കൽ ശിവരാമന്റെ ചിത്ര ലേഖയും… കലാമണ്ഡലം ഹൈദരാലിയുടെ പാട്ടും. ശ്രുംഗാരപദങ്ങൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ പാട്ടും അഭിനയവും… ഇതിൽ ഉഷയും ചിത്രലേഖയും തമ്മിലുള്ള പന്തുകളി…

‘പന്താണി മുലയാൽ പന്ത് വലം കൈ.. കൊണ്ടടിച്ചു…’ (ഈ പദം ഹൈദരാലി കുറഞ്ഞത് 15 തവണ15 രീതിയിൽ പാടുന്നതും അതിനനുസരിച്ചു ഉഷയും ചിത്രലേഖയുടെയും അഭിനയവും കാണേണ്ടത് തന്നെയാണ്…

പിന്നീടുള്ള പദം:

തലമുടി അഴിഞ്ഞതും..
മുലയിണ ഉലഞ്ഞതും..
ഉഷ പറയുന്നു: സ്വപ്നത്തിൽ വന്നവനെന്റെ പന്ത് മുലയിൽ ചേർന്നു..
എന്നിട്ടു ആ മുലയിൽ… അംഗുലീ ജാലം കൊണ്ട് തലോടി…!
ഉന്നത കുചങ്ങളിൽ (മുലകളിൽ) പുളകിതമായി. ഇവിടെയൊക്കെ ശ്രംഗാരത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിൽ നാം എത്തുന്നു..

ക്ഷമിക്കണം… വിഷയത്തിൽ നിന്നും കാട് കയറുന്നു…

(വാമനൻ മഹാബലിയെ ചവിട്ടി പാതാളത്തിലേക്കു വിട്ടത് ‘ഭൃംഗാരകം’ എന്ന രാജ്യത്തിലെ ‘നർമ്മദാ നദീ’ തീരത്തു വച്ചായിരുന്നു… മഹാബലി നർമ്മദാ നദീ തീരത്തു വച്ച് നടത്തിയ മഹായജ്ഞ സമയത്താണ് വാമനൻ അവിടെ എത്തിയതും മഹാബലിയോട് മൂന്നടി മണ്ണ് യാചിക്കുന്നതും എന്നു ‘ഭാഗവതം അഷ്ടമസ്കന്ധം.)

ഓണം ചരിത്രത്തിൽ :

പുരാണ കഥയേക്കാൾ ഓണം ഇഴ ചേർന്നു കിടക്കുന്നതു ചരിത്ര കഥയിലാണ്… അതിന്റെ പിന്നിൽ കേരളത്തിലെ ഉടമയും അടിമയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധമാണ്. ഒരു ജനതയുടെ ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളുമെല്ലാം അവരുടെ സാമൂഹ്യ വ്യവസ്ഥിതിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. തന്മൂലം ഓണവും അതാരംഭിച്ച ഘട്ടത്തിലെ സാമൂഹ്യ വ്യവസ്ഥിതിയിൽ നിന്നും ഉടലെടുത്തതാണ്. അന്നത്തെ സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടു വശങ്ങൾ ഉടമയും അടിമയും അല്ലെങ്കിൽ നാടുവാഴി പ്രഭുത്വവും അടിമത്വവും ആയിരുന്നു.

വിശ്രമമില്ലാതെ രാപകൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന അടിമകൾക്ക് ആണ്ടിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും അവർക്കു സന്തോഷിക്കാനും വിശ്രമിക്കാനുമുള്ള അവസരം കൊടുക്കണമെന്ന് ചില ഉടമകൾ / പ്രഭുക്കന്മാർ തീരുമാനിച്ചു. ഇങ്ങനെ ചെയ്താൽ അവർക്കു അടിമകളിൽ നിന്നു കൂടുതൽ സ്നേഹവും ജോലിയിൽ ശുഷ്കാന്തിയും ലഭിക്കുമെന്നും ഉടമകൾ മനസ്സിലാക്കി. ഇതിനു വേണ്ടി തെരെഞ്ഞെടുത്ത ദിവസം ഇരുപ്പൂ നിലങ്ങളിലെ വിളവെടുപ്പ് കാലമായിരുന്നു.. ചിങ്ങമാസത്തിലെ തിരുവോണം നാൾ അതിനായി തെരെഞ്ഞെടുത്തു.

ഓണക്കാഴ്ച, ഓണപ്പുടവ, ഓണപ്പാട്ട്, ഓണക്കളികൾ

അടിമകൾ അവരുടെ ഭൂമിയിൽ കൃഷി ചെയ്തെടുക്കുന്ന വളവുകളിൽ ചിലതൊക്കെ തിരുവോണ ദിവസം പ്രഭക്കന്മാർക്കു കാണിക്ക അർപ്പിക്കുമായിരുന്നു… ഇതാണ് ഓണക്കാഴ്ച എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടത്.

ഓണനാളിൽ ഉടമകളെ പ്രീതിപ്പെടുത്താൻ അടിമകൾ ഓണപ്പാട്ടുകൾ പാടുമായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ ഓണം കേരളത്തിലെ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാർക്ക് സന്തോഷിക്കാനുള്ള അവസരമായിരുന്നു. പഴയ ഓണപ്പാട്ടുകൾ പരിശോധിച്ചാൽ അവയെല്ലാം തന്നെ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരുടെ ഭാഷാ രീതിയിലുള്ള നാടൻ പാട്ടുകളാണ്.

ഓണക്കളികളും താഴ്ന്ന ജനവിഭാഗത്തിന്റേതായിരുന്നു.. ഉദാഹരണത്തിന് കടുവകളി, പുലികളി, കരടികളി, തുമ്പി തുള്ളൽ, കുടുകുടു കളി മുതലായവ.

ഓണം തമിഴ് നാട്ടിലും:

പുരാതന കാലത്ത് ഓണം തമിഴ് നാട്ടിലും ആഘോഷിച്ചിരുന്നു എന്ന് ‘മാംകുടി മരുതനാർ’ എഴുതിയ “മധുരൈക്കാഞ്ചി” (എ. ഡി. നാലാം നൂറ്റാണ്ട്) എന്ന കൃതിയിൽ പറയുന്നുണ്ട്.. അക്കാലത്തു് 7 ദിവസം ഓണം ആഘോഷിച്ചിരുന്നു. അന്നൊക്കെ മധുരയിലെ അങ്ങാടികളിലും തെരുവുകളിലും ആളുകൾ കൂട്ടം ചേർന്ന് ഇഷ്ട ദൈവങ്ങളെ ആരാധിക്കുകയും ഉല്ലാസത്തോടെ നടക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ക്ഷേത്രങ്ങളുടെ മുൻഭാഗങ്ങളിലും വഴികളിലും കളിപ്പോർ നടന്നിരുന്നു.

ആവണി ഓണവും തൃക്കാക്കര ക്ഷേത്രവും

സ്താണു രവിയുടെ(എ. ഡി. 861) ഒരു താമ്രശാസനത്തിലാണ് കേരളത്തിൽ ആവണി ഓണത്തെപ്പറ്റി പരാമർശിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ ലിഖിതം.

കേരളത്തിൽ ഓണവുമായി ഏറ്റവും ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് തൃക്കാക്കര ക്ഷേത്രം. വിഷ്ണുവിന്റെ പാദത്തെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഈ ക്ഷേത്രത്തിനു തൃക്കാക്കര എന്ന് പേര് കിട്ടിയത്. ഇവിടുത്തെ പ്രതിഷ്ഠ വാമന മൂർത്തിയാണ്.

വിഷ്ണു ഭക്തനായ നമ്മാഴ്വർ(എ. ഡി. എട്ടാം നൂറ്റാണ്ട്) തൃക്കാക്കര ക്ഷേത്രം സന്ദർശിച്ചതായി രേഖകളുണ്ട്.. ഈ ക്ഷേത്രത്തിൽ ഓണം ആഘോഷിക്കുന്നതിനു വേണ്ടി ഭൂമി ദാനം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നും രേഖകളിൽ കാണുന്നുണ്ട്. (ടി. എ. എസ്. വോള്യം 11, പേജ് 85).